الخميس، ديسمبر ٢٨، ٢٠٠٦


العيد فرحة ماء
على راى الاخ المبجل بوحة)العيد فرحة)
و قبل ما احكى ليكم الحكاية النهاردة بس كنت عايز اقولكم انى طالب فى نهائى طب بيطرى , فقولت زى كل سنة نجمع انا و زمايلى البيطرين و نروح المجزر منها نتعلم و بالمرة نساعد الدكاترة هناك
و من الفجر اتجمعنا انا و زمايلى هريدى و جعيدى ونجعاوى و وسط الجو البرد و تحت المطرة اخدتنا الجلالة قوى و بقينا نغنى بكرة العيد و نعيد و ندبح الشيخ سيد
بكره العيد و نعيد 0000000000
معلش اصل احنا وقفنا الغنى مرة واحدة
محدش فيكم سأل ليه؟
تفتكروا ثورة الجياع الجنسى اللى كانت فى العيد الصغير فى وسط البلد
زيها بالظبط بس المرة دى كانت ثورة جياع اللحمة و نسأل ياعم يا اخ يا ولد
مفيش اى رد كله بيضرب فى بعضه , و احلى حاجة الستات واقفه من بعيد تصوت و اللى معدى يصفق و اللى بزغرت و العيال بتلعب بالبمب و البلالين
يا عنى مولد يا دنيا
و زميلنا جعيدى بيزيط : اجرى ياولد اجرى يا بوى يابوى
و لقيته طاير زى الحمامة فى الهوا
الحمد لله ارتاحنا من زن جعيدى , اصل اخوكم جعيدى عامل نفسه الشهم بتاع الخناقات و باقى معايا نجعاوى و هريدى
و بعد ساعة عرفنا السبب بعد كده من دكتور المجزر , اصل جزار طيب وامير ماكنش لاقى حد يشل اللحمة بتاعته
فقال بصوت عالى : اللى هيشيل اللحمة بتاعى على العربية هديله كيلو لحمة هديه من عندى و عينك ما تشوف الا النور, و لله الحمد لا الجزار طال اللحمة ولا اللى شالوا طالوا الكيلوا
اصل حصل هجوم الجراد على اللحمة و اختفى الكنز

المهم نرجع لموضوعنا
طبعا جعيدى بقى شوارع فقال يرتاح بقيه اليوم و رحت انا و هريدى خلعنا الهدوم و لبسنا البلطو الابيض الجميل و كل واحد معاه السنجة بتاعه قصدى السكينة بتاعته , و اما نجعاوى بيه اقترح عينا انه يتفرج من بعيد لبعيد , اصله فافى قوى يا جماعة
و ابتدنا الشغل و كل دبيحة نروح عندها نلاقى واحد طووووويل و عرررريض قال ايه الدبيحة بتاعته و من غير مانكلم نمشى على طول
ده الواحد منهم بعيد عن السامعين عامل زى بتوع المصارعة الحرة لو مسك الواحد هيخليه زى علبه السردين
طيب مش معقول نروح كده من بدرى , روحنا وقفنا جنب الحيطة و بقينا بنتفرج مع الزميل العزيز نجعاوى و لحد صلاة الظهر و لقيت الفيلسوف هريدى بيشاور على جزار صغير فى الجسم
بس هو ده هجوم يارجاله , و ياريت ما روحت عنده
عنده شويه عيال ياسلام عسل و الله , تميل علشان تكشف تلاقى الصواريخ بتفرق فى قفاك عدل و بالنبلة تسمع لحن الكمانجة , عيال عفاريت
و الدكتور بقى يهدى فيا : اقعد علشان تتعلم , يا بنى مستقبلك اهم , اقعد كمان ساعة
و مرة واحدة اتقلب المجزر من فوقه لتحته , اصل المعلم كبير الجزارين جاى وسع الطريق و الاقى واحد طوله شبر ونص و صوته عامل زى الحنفيه المسدودة و هات يضرب شمال ويمين , واتفرج على تمثال رمسيس و اخواته عاملين زى الفراخ
و تسأل اى حد فيهم
تلاقى صوت جاى من تحت الارض: ياعم اسكت احسن المعلم يشوفنى و انا بتكلم و يخرب بيتى النهاردة
مساء الفل يا جماعة و الله ما نا مكمل اليوم و القعده فى البيت ارحم من اللى بيحصل فينا ده
و الحمد لله الحمد لله
خسائر اليوم كانت كالاتى
اخوكم بيجاسوس المفترى اتسرق منه بلوفر و قميص
الفيلسوف هريدى روح البيت و هو لابس الشبشب بدل الجزمة
الفرفور نجعاوى ( بلاش فضايح احسن)؟
و السيد جعيدى الشهم , وشه بقى شوارع و ملون كمان من كتر الضرب بتاع الصبح
و اخر المعلومات اللى وصلت لينا ان دكتور المجزر دخل مصحة نفسية لان الابلاتين لدع عنه
كل سنة وانتم طيبين

و عظيمه يا مصر

الاثنين، ديسمبر ١٨، ٢٠٠٦





شكرا يا تريكة



جاءت تدونتى هذه المرة ليس لاكتب عن السياسة او الحياة , بس قولت المرة دى اكتب عن يوم عيشته وسط الناس و وسط المنطقة الشعبية و الناس كلها بتقول الاهلى ميه ميه
قولت بلاش مرواح للكلية او قعده فى البيت و جريت من الصبحية على قهوة فى منطقة شعبية علشان اتفرج على الماتش , لقيت اهل الصعيد الطيبين , قال ايه قاعدين مستنين يشوفوا الاهلى نادى القرن الكبير
و احنا قاعدين شوفت شمال ويمين اطفال و شباب و شيوخ بيغنوا و يدعوا يارب نفسنا فى فرحة حتى و لو كانت النهاردة , و قبل الماتش بدقايق وزى كل ماتش الناس البسيطة بتدعى على اختراع اسمه التشفير و اللى مفيش فى جيبه فلوس ما يتفرجش على الماتش و يروح على طول

و بدائت المبارة و الناس زى ما نكون دخلنا حرب او هنغزو المكسيك , قولت يلا نديها مغنى معاهم, ما هى الفرحة غايبة عنا سنين و تحس انك قاعد وسط مدربين او لاعيبه كوره محترفين اللى نفسه يغير لاعب و اللى نفسه فى خطه تانيه و بجد كنت وسطهم مبسوط
لحد ما جاءت الكوره فول (مش الفول المدمس) و تقول زى ما يكون الناس حاسين , فضلوا يقولوا ابوتريكة هيجيب جون و هيحطنا فى ترتيب العالمين و قبل ما اكمل كلامى لقيت الكوره فرحانه فى الجون و برجل ابوتريكة الفنان, يا سلام على الفرحة يا سلام
و ياريت خلصت على كده و لما جيه فينا هدف التعادل حسيت بشئ مفقود و شفت الحزن على عين اخونا الصعيدة المحترمين , حسيت وقتها بقلب الشعب المصرى الطيب الجميل و وقفت فى وسط القهوة و وسط السكون الرهيب و قولت بصوت عالى يا جماعة ابوتريكة نفسه يسمع صوتكم و هو فى اليابان , فين الحماس فين الحميه
و على نبره واحدة اشتغل المغنى مرة تانية و كأننا منتصرين و لما عينيا غفلت شويه , صحيت فى لحظة على زيطة رهيبة , سألت ايه الحكاية بس من الفرحة محدش رد عليا فبصيت بعينى على الشاشة لقيت الكوره بتزغرت فى الجون و سمعت بصوت الناس العالى الدعاء و الغنا لابوتريكة الفنان , اتمنيت و قتها انه يكون فى البرلمان و لااحنا فى الكوره بس بنزيط و نغنى و فى السياسة لا اعرف ابويا و لا امى

سيبك انت
المهم عشنا يوم الفرحة و سط الناس الطيبين
و شكرا لابوتريكة اللى فرح الملايين






الأربعاء، ديسمبر ٠٦، ٢٠٠٦

ايها الانسان تذكر
اقترب العام من النهاية و اقتربت معه مرور الايام علينا كمرور الطائر بين احضان السماء
اقترب العام من النهاية و لكن هل حاسب كل انسانا نفسه قبل نهاية العام
اقترب العام من النهاية فهل وضعنا خططا للعام الجديد
ايها الانسان عليك ان تفيق من غفلتك و تنظر الى الماضى للتعلم منه و تخطط للمستقبل حتى تشعر بالسعادة
ايها الانسان اقطف ورقه من اغصان الحرير و اكتب بحبر السعادة كل ماهو فيه ارضاء لله و للوطن
فقبل ان ينتهى بك العام و قبل ان تودعه حاسب ضميرك على ما فعلته و تصالح مع الناس جميعا و اكتب كل ما تتمناه فى مستقبلك بل و اجعله ميثاق العهد بينك و بين نفسك
فكر فى ربك , فكر فى اسرتك , فى اخوتك , فى اصدقائك , فى وطنك , و حاول الاتغضب الناس بافعالك
واجهة الحياة بقوة و لاتخف و كن واثقا من نفسك و قدرتك فلقد وضع الله فى كل انسان منا قدره لايملكها غيره بل و يتمنها الاخرين
هذه هى حكمة تعلمتها فى حياتى حينما قرأت فى (البحث عن حقيقة الحياة) فيقول الاب لابنه (( يابنى كن مثل التاريخ فأستمع لكل ما تسرده الحياة لك سواء كان بالسلب او بالايجاب و اجعل نفسك على الحياد و اياك ان تحكم على الاخرين الاعندما تمتلك الحقيقة بيديك))فحان الوقت لكى نحاسب انفسنا قبل ان ينتهى العام بنا